Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010
Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010
Ασθενείς χάνουν τη ζωή τους περιμένοντας μόσχευμα
Δεν επιτρέπει την αύξηση των μεταμοσχεύσεων η δομή του συστήματος λήψης και διάθεσης οργάνων. Απαγορευτικό το κόστος συντήρησης του δότη και της μεταμόσχευσης. Με απροθυμία αντιμετωπίζονται οι επεμβάσεις από τους γιατρούς
Ενας έως τρεις Ελληνες χάνονται καθημερινά περιμένοντας μόσχευμα. Οι ανθρωποθυσίες δεν φαίνεται να έχουν τέλος, καθώς το σύστημα λήψης και διάθεσης οργάνων δεν επιτρέπει την αύξηση των μεταμοσχεύσεων. Οι επεμβάσεις προκαλούν αναστάτωση στο πρόγραμμα χειρουργείων του νοσοκομείου και αντιμετωπίζονται με απροθυμία από τους γιατρούς.
35.000 δωρητές οργάνων διαθέτει η χώρα μας, όταν η Κύπρος έχει 120.000, αναφέρουν οι επιστήμονες κρούοντας σήμα κινδύνου για την πορεία των μεταμοσχεύσεων
Το κόστος συντήρησης του δότη και της μεταμόσχευσης είναι απαγορευτικό. Υπεύθυνοι ιδιωτικών νοσοκομείων απαντούσαν αρνητικά στις εκκλήσεις για παροχή οργάνων προς μεταμόσχευση, λέγοντας ότι «μπαίνουν μέσα». Δεύτερες σκέψεις κάνουν και οι υπεύθυνοι των δημόσιων νοσοκομείων, καθώς το ποσό που διατίθεται για μία μεταμόσχευση στην Ελλάδα είναι το μισό του κόστους.
Τα παραπάνω ανέφεραν, μεταξύ άλλων, χθες ο πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ), καθηγητής κ. Γιάννης Βλαχογιάννης και ο πρόεδρος του «Ωνασείου» κ. Πέτρος Αλιβιζάτος, με αφορμή την Πανελλήνια Ημέρα Δωρεάς Οργάνων.
Οι επιστήμονες ανέφεραν ότι 1.100 Ελληνες περιμένουν στις λίστες αναμονής για μεταμόσχευση και πολλοί από αυτούς χάνουν τελικά τη ζωή τους, λόγω της χαμηλής προσφοράς.
Η χώρα μας -είπαν- διαθέτει 35.000 δωρητές οργάνων, όταν η Κύπρος -με πληθυσμό 700.000- έχει 120.000 δωρητές! Αν είχαμε αντίστοιχο αριθμό δωρητών, σε δύο χρόνια θα είχαν μεταμοσχευτεί όλοι όσοι βρίσκονται στις λίστες αναμονής.
«Το 43% των Ελλήνων δηλώνουν ότι θα ήθελαν να δωρίσουν όργανα, αλλά δεν το πράττουν, καθώς το 45% δεν εμπιστεύονται το σύστημα», τόνισε ο κ. Βλαχογιάννης. Ο πρόεδρος του ΕΟΜ εκτίμησε, επίσης, ότι θα μπορούσαν να πραγματοποιούνται πολύ περισσότερες μεταμοσχεύσεις, αλλά πολλά μοσχεύματα χάνονται στις μονάδες εντατικής θεραπείας.
«Εχουμε αποτύχει ως ιατρική κοινότητα να αγκαλιάσουμε τις μεταμοσχεύσεις», ανέφερε ο κ. Αλιβιζάτος, περιγράφοντας με τα πλέον μελανά χρώματα την κατάσταση που επικρατεί. Στο παρελθόν -είπε- υπήρξαν γιατροί μεγάλου νοσοκομείου, οι οποίοι δεν έστελναν μοσχεύματα στο «Ωνάσειο», με το επιχείρημα ότι «δεν πάνε τον Αλιβιζάτο»!
Περικοπές
Σύμφωνα με τον κ. Αλιβιζάτο, παλαιότερη διοίκηση του «Ωνασείου» περιέκοψε (για λόγους οικονομίας) το επίδομα ετοιμότητας των συντονιστών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην μπορεί υπάρξει διαδικασία έπειτα από τις 3 το απόγευμα...
Συγκίνηση προκάλεσε η μαρτυρία της διευθύντριας της Δ’ Παθολογικής κλινικής του νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν» κ. Ελευθερίας Κρικέλη, η οποία προσέφερε το 1995 τα όργανα του γιου της Γιάννη, ο οποίος σπούδαζε στις ΗΠΑ:
«Το άκουσμα της είδησης του θανάτου του πάγωσε το αίμα στις φλέβες μου, αλλά δεν κατάφερε να με σκοτώσει. Εγινε δύναμη και κατάφερε τότε να φανερωθεί η ιατρική μου ιδιότητα. Στο ερώτημα του γιατρού αν μπορούμε να κάνουμε την τραγωδία χαρά, απάντησα θετικά. Οι άνθρωποι που πήραν τα όργανα του γιου μου χαίρονται σήμερα κι εγώ αισθάνομαι τυχερή».
Ενας έως τρεις Ελληνες χάνονται καθημερινά περιμένοντας μόσχευμα. Οι ανθρωποθυσίες δεν φαίνεται να έχουν τέλος, καθώς το σύστημα λήψης και διάθεσης οργάνων δεν επιτρέπει την αύξηση των μεταμοσχεύσεων. Οι επεμβάσεις προκαλούν αναστάτωση στο πρόγραμμα χειρουργείων του νοσοκομείου και αντιμετωπίζονται με απροθυμία από τους γιατρούς.
35.000 δωρητές οργάνων διαθέτει η χώρα μας, όταν η Κύπρος έχει 120.000, αναφέρουν οι επιστήμονες κρούοντας σήμα κινδύνου για την πορεία των μεταμοσχεύσεων
Το κόστος συντήρησης του δότη και της μεταμόσχευσης είναι απαγορευτικό. Υπεύθυνοι ιδιωτικών νοσοκομείων απαντούσαν αρνητικά στις εκκλήσεις για παροχή οργάνων προς μεταμόσχευση, λέγοντας ότι «μπαίνουν μέσα». Δεύτερες σκέψεις κάνουν και οι υπεύθυνοι των δημόσιων νοσοκομείων, καθώς το ποσό που διατίθεται για μία μεταμόσχευση στην Ελλάδα είναι το μισό του κόστους.
Τα παραπάνω ανέφεραν, μεταξύ άλλων, χθες ο πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ), καθηγητής κ. Γιάννης Βλαχογιάννης και ο πρόεδρος του «Ωνασείου» κ. Πέτρος Αλιβιζάτος, με αφορμή την Πανελλήνια Ημέρα Δωρεάς Οργάνων.
Οι επιστήμονες ανέφεραν ότι 1.100 Ελληνες περιμένουν στις λίστες αναμονής για μεταμόσχευση και πολλοί από αυτούς χάνουν τελικά τη ζωή τους, λόγω της χαμηλής προσφοράς.
Η χώρα μας -είπαν- διαθέτει 35.000 δωρητές οργάνων, όταν η Κύπρος -με πληθυσμό 700.000- έχει 120.000 δωρητές! Αν είχαμε αντίστοιχο αριθμό δωρητών, σε δύο χρόνια θα είχαν μεταμοσχευτεί όλοι όσοι βρίσκονται στις λίστες αναμονής.
«Το 43% των Ελλήνων δηλώνουν ότι θα ήθελαν να δωρίσουν όργανα, αλλά δεν το πράττουν, καθώς το 45% δεν εμπιστεύονται το σύστημα», τόνισε ο κ. Βλαχογιάννης. Ο πρόεδρος του ΕΟΜ εκτίμησε, επίσης, ότι θα μπορούσαν να πραγματοποιούνται πολύ περισσότερες μεταμοσχεύσεις, αλλά πολλά μοσχεύματα χάνονται στις μονάδες εντατικής θεραπείας.
«Εχουμε αποτύχει ως ιατρική κοινότητα να αγκαλιάσουμε τις μεταμοσχεύσεις», ανέφερε ο κ. Αλιβιζάτος, περιγράφοντας με τα πλέον μελανά χρώματα την κατάσταση που επικρατεί. Στο παρελθόν -είπε- υπήρξαν γιατροί μεγάλου νοσοκομείου, οι οποίοι δεν έστελναν μοσχεύματα στο «Ωνάσειο», με το επιχείρημα ότι «δεν πάνε τον Αλιβιζάτο»!
Περικοπές
Σύμφωνα με τον κ. Αλιβιζάτο, παλαιότερη διοίκηση του «Ωνασείου» περιέκοψε (για λόγους οικονομίας) το επίδομα ετοιμότητας των συντονιστών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην μπορεί υπάρξει διαδικασία έπειτα από τις 3 το απόγευμα...
Συγκίνηση προκάλεσε η μαρτυρία της διευθύντριας της Δ’ Παθολογικής κλινικής του νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν» κ. Ελευθερίας Κρικέλη, η οποία προσέφερε το 1995 τα όργανα του γιου της Γιάννη, ο οποίος σπούδαζε στις ΗΠΑ:
«Το άκουσμα της είδησης του θανάτου του πάγωσε το αίμα στις φλέβες μου, αλλά δεν κατάφερε να με σκοτώσει. Εγινε δύναμη και κατάφερε τότε να φανερωθεί η ιατρική μου ιδιότητα. Στο ερώτημα του γιατρού αν μπορούμε να κάνουμε την τραγωδία χαρά, απάντησα θετικά. Οι άνθρωποι που πήραν τα όργανα του γιου μου χαίρονται σήμερα κι εγώ αισθάνομαι τυχερή».
Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010
Μόλις 8 μεταμοσχεύσεις καρδιάς στην Ελλάδα το 2009!
Με τα πιο μελανά χρώματα παρουσίασαν οι επιστήμονες τις μεταμοσχεύσεις στη χώρα μας, σε συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε με αφορμή τη σημερινή παγκόσμια ημέρα μεταμοσχεύσεων (1η Νοεμβρίου).
Χαρακτηριστικό είναι ότι πέρυσι στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκαν μόλις 8 μεταμοσχεύσεις καρδιάς, ενώ στην Τσεχία και το Βέλγιο, όπου τα προγράμματα μεταμόσχευσης άρχισαν μετά από την Ελλάδα, έγιναν 80 και 66 μεταμοσχεύσεις καρδιάς, αντίστοιχα.
«Έχουμε αποτύχει ως ιατρική κοινότητα στον τομέα των μεταμοσχεύσεων» ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρ.πρόεδρος του Ωνασείου καρδιοχειρουργικού κέντρου, Π. Αλιβιζάτος.
«Το πρόβλημα στην Ελλάδα στον τομέα των μεταμοσχεύσεων δεν είναι ο μικρός αριθμός δοτών αλλά η απώλεια δοτών», ανέφερε ο καθηγητής Ιωάννης Βλαχογιάννης, πρόεδρος της ΔΣ του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ).
Η μεταμόσχευση μέσα στα νοσοκομεία, ανέφερε ο κ. Βλαχογιάννης, δεν είναι μέθοδος που βιώνει φιλική αποδοχή από τις διοικήσεις και εκεί πρέπει να στραφούμε ώστε να αλλάξουν νοοτροπίες και να ενισχυθεί η ιδέα της δωρεάς οργάνων.
Παράλληλα, σημαντικό ρόλο παίζει και η υστέρηση στην αξιοποίηση των υπαρχόντων μοσχευμάτων στις ΜΕΘ. Τουλάχιστον ίσος αριθμός εγκεφαλικά νεκρών υπάρχει σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, Μάλιστα, το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες σε αριθμό τροχαίων ατυχημάτων, υποδεικνύει ότι οι δυνητικοί δότες υπάρχουν, αλλά δεν αξιοποιούνται.
Τα μοσχεύματα χάνονται ή γιατί δεν διαγιγνώσκεται έγκαιρα ο εγκεφαλικός θάνατος, ή διότι στις περιπτώσεις που διαγιγνώσκεται και τίθεται η δυνατοτητα της δωρεάς οργάνων, το 30% των συγγενών των εκλιπόντων αρνείται τη δωρεά.
Ταυτόχρονα, ο μικρός αριθμός υποψήφιων ληπτών οργάνων στη χώρα μας περιορίζει την καταλληλότητα των προσφερόμενων μοσχευμάτων και ως εκ τούτου την αξιοποίησή τους από τα ελληνικά μεταμοσχευτικά κέντρα, με αποτέλεσμα πολλά μοσχεύματα από Ελληνες δότες να μεταμοσχεύονται σε συμβατούς λήπτες του εξωτερικού.
Σήμερα, είναι εγγεγραμμένοι στη λίστα αναμονής για μεταμόσχευση νεφρού περίπου 1.000 ασθενείς, για ήπαρ 50-80 και για μεταμόσχευση καρδιάς περίπου 25. Οι δότες, σύμφωνα με τα στοιχεία, θα μπορούσαν να είναι γύρω στους 340, αλλά δυστυχώς είναι πολύ λιγότεροι.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
Χαρακτηριστικό είναι ότι πέρυσι στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκαν μόλις 8 μεταμοσχεύσεις καρδιάς, ενώ στην Τσεχία και το Βέλγιο, όπου τα προγράμματα μεταμόσχευσης άρχισαν μετά από την Ελλάδα, έγιναν 80 και 66 μεταμοσχεύσεις καρδιάς, αντίστοιχα.
«Έχουμε αποτύχει ως ιατρική κοινότητα στον τομέα των μεταμοσχεύσεων» ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρ.πρόεδρος του Ωνασείου καρδιοχειρουργικού κέντρου, Π. Αλιβιζάτος.
«Το πρόβλημα στην Ελλάδα στον τομέα των μεταμοσχεύσεων δεν είναι ο μικρός αριθμός δοτών αλλά η απώλεια δοτών», ανέφερε ο καθηγητής Ιωάννης Βλαχογιάννης, πρόεδρος της ΔΣ του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ).
Η μεταμόσχευση μέσα στα νοσοκομεία, ανέφερε ο κ. Βλαχογιάννης, δεν είναι μέθοδος που βιώνει φιλική αποδοχή από τις διοικήσεις και εκεί πρέπει να στραφούμε ώστε να αλλάξουν νοοτροπίες και να ενισχυθεί η ιδέα της δωρεάς οργάνων.
Παράλληλα, σημαντικό ρόλο παίζει και η υστέρηση στην αξιοποίηση των υπαρχόντων μοσχευμάτων στις ΜΕΘ. Τουλάχιστον ίσος αριθμός εγκεφαλικά νεκρών υπάρχει σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, Μάλιστα, το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες σε αριθμό τροχαίων ατυχημάτων, υποδεικνύει ότι οι δυνητικοί δότες υπάρχουν, αλλά δεν αξιοποιούνται.
Τα μοσχεύματα χάνονται ή γιατί δεν διαγιγνώσκεται έγκαιρα ο εγκεφαλικός θάνατος, ή διότι στις περιπτώσεις που διαγιγνώσκεται και τίθεται η δυνατοτητα της δωρεάς οργάνων, το 30% των συγγενών των εκλιπόντων αρνείται τη δωρεά.
Ταυτόχρονα, ο μικρός αριθμός υποψήφιων ληπτών οργάνων στη χώρα μας περιορίζει την καταλληλότητα των προσφερόμενων μοσχευμάτων και ως εκ τούτου την αξιοποίησή τους από τα ελληνικά μεταμοσχευτικά κέντρα, με αποτέλεσμα πολλά μοσχεύματα από Ελληνες δότες να μεταμοσχεύονται σε συμβατούς λήπτες του εξωτερικού.
Σήμερα, είναι εγγεγραμμένοι στη λίστα αναμονής για μεταμόσχευση νεφρού περίπου 1.000 ασθενείς, για ήπαρ 50-80 και για μεταμόσχευση καρδιάς περίπου 25. Οι δότες, σύμφωνα με τα στοιχεία, θα μπορούσαν να είναι γύρω στους 340, αλλά δυστυχώς είναι πολύ λιγότεροι.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)